Huiselijk Geweld

 

 

Met meer dan 200.000 slachtoffers per jaar in Nederland van (ernstig) huiselijk geweld is dit

veruit het meest voorkomen vorm van geweld. De gevolgen, zowel maatschappelijke als

persoonlijke zijn enorm en kinderen worden vaak over het hoofd gezien: de stille getuigen.

De vrouwenopvang helpt huiselijk geweld stoppen en biedt hulp in alle vormen aan voor

alle betrokkenen: slachtoffers, kinderen, getuigen en plegers.

 

De vrouwenopvang is een opvangcentrum voor vrouwen en (hun) kinderen die slachtoffer zijn

van huiselijk geweld, eerwraak of andere vormen van mishandeling. De situatie van de slachtoffers

speelt meestal al een langere tijd en als laatste redmiddel vluchten ze naar deze opvang.
 

In 1947 werd de eerste Blijf Huis geopend door de feministen Grietje Bosma, Noor van Crevel,

Martine van Rappard, Marga van Rijen, Anita van de Ven, Nelia Voeten en Renee Wubbe.

vanaf dat moment konden vrouwen daar terecht voor een veilig huis op geheim adres.

Het werd echter opgericht met het idee om alles behalve een opvanghuis te worden omdat het 

anders zou lijken op een ouderwetse FIOM-instelling. 

FIOM is een instelling waar de vrouwen klein en ondergeschikt werden gehouden, hierdoor waren

ze weliswaar niet meer afhankelijk van hun familie of partner maar dit keer van de hulpverleners.

De vrouwenopvang wilde het tegenovergestelde, namelijk de vrouwen zelfstandig genoeg maken

om zichzelf te kunnen redden. Dit werd ook wel ‘het zelfhulpprincipe’ genoemd.

 

Het was voor en door vrouwen.
 

Dit idee bleek een groot succes te zijn en het werd opgevolgd in twintig steden.

12.000 vrouwen en 24.000 kinderen werden in de eerste tien jaar opgevangen.

Nu zijn er ongeveer 30 adressen waar vrouwen en meisjes opgevangen kunnen worden.

 

De vrouwenopvang is een non-profit organisatie. Dit betekent dat het doel niet winst maken is,

er is geen winstoogmerk. Het geld dat binnenkomt gaat dus naar de vaste lasten zoals bv. het huis,

de salarissen van de medewerkers, etc. 

Omdat het non-profit is worden zij gefinanciërd met subsidies van gemeenten en door bijdragen van

fondsen, bedrijven en particulieren. Ook vraagt de vrouwenopvang een eigen bijdragen

van de vrouwen die er onderkomen. Omdat de vrouwen meestal een uitkering krijgen of een baantje

hebben is dit prima te doen.

De eigen bijdrage is anno 2015 rond de €400, maar dit kan natuurlijk altijd verschillen.